Volslank = oninteressant?

[Lilithium]

Ben ik de enige die op zowel wat dikkere als op slanke mannen kan vallen? Ik had een sportleraar die ik helemaal geweldig vond. Hij is leuk in alle opzichten. uiterlijk en karakter. Wat ik het leukste aan hem vond waren/zijn echter z'n pretogen en z'n lach.

Er zijn andere mannen, minder strak en minder slank, maar zeker niet minder leuk. Ik vind uiterlijk minder belangrijk. Ogen zijn iets waar ik als een blok voor kan vallen. M'n eerste buitenechtelijke hobby had ogen.... Pffff... Hij hoefde maar naar me te kijken en... Nou ja, vul de rest zelf maar in. Slank? Nee, dat was hij niet echt...

En nog steeds vind ik dik of dun niet zo belangrijk. Al moet ik er wel bij zeggen dat ik geen hele dikke mannen ken. Dus ik weet eigenlijk niet of ik daar wel of niet op zou kunnen vallen...

Nee hoor, je bent zeker niet de enige! Hoewel de extremen voor mij niet hoeven, mannen waar je doorheen kunt kijken of mannen die zo'n 100 kilo teveel mee zeulen. Maar alles binnen een redelijk gezond gewicht is prima, als de uitstraling maar klopt. Als de man in kwestie goed in z'n vel zit, openminded is en de passie voor wat hij doet in z'n ogen terug is te zien... Ja, dan ben ik verloren...

[thisWaltz]

Wat ie met op ieder potje past een deksjeltje bedoelt, is dat ie qua vrouwen nooit kieskeurig is geweest. Mijn eerste liefje was een kleine, pittige dame met normale maten. Niet dik, niet dun, gewoon. Mijn vlam-spijtig genoeg-van een kant, was een fotomodeltype, die ooit reclame heeft gemaakt voor lingerie.
Toen ik de swingerskant ben opgegaan ben ik allerlei types vrouwen tegengekomen van allerlei postuur, (boezem)maten, lichaamslengte en gewichten en met een leeftijdscategorie vanaf 20-66. In mijn "heetste" jaren, toen ik ging gangbangen, liepen er ook allerlei types rond.
Nu de nood wat minder is en ik tevree ben met een occasionele hobbyvriendin om de paar maanden (limiet) kom ik ook vrouwen van allerlei vormen, maten en types tegen. Elk heeft zo haar charmes.
Ik ben in al die jaren maar drie en een half keer afgeknapt. De eerste keer was bij een koppel, dat hele dagen in bed leg en waarvan de vrouw gehakt vrat en cola zoop. Ze was hééééééél dik en haar borsten waren zo groot dat je praktisch kolenschophanden moest hebben om er een vast te nemen. Brr... Maar ik was toen jonger en wou mijn zaadoverschot kwijt. De tweede eveneens een hele zware met puisten op haar benen en vagina, die in een zeer muffe kamer woonde, totaal onverzorgd. Daar kreeg ik mijn jongeheer niet recht en ging het niet. De derde was ook een zeer dikke, maar verzorgde mevrouw. Haar man was overleden en haar kinderen had haar laten zitten. Ze zat moederziel alleen. Tussen die treurzang om haar man en over haar situatie hebben we sex gehad. Toen ik ze verliet, gaf ze mij spontaan €50. Ze had ervan genoten. Daar ik een paar keer was klaargekomen, voelde het onderaan ontspannen, maar in mijn hoofd helemaal niet. Die treurzang de hele avond...
Bij mij heeft ooit een Russische gelogeerd. Ik schat dat ze 100 kg woog met borsten waar ik toen we in bed lagen me moest half op haar leggen om aan de andere kant te kunnen. Een hete dame, dat wel. Zeker op het einde van de menstruatie en de dagen daarna. Pffff..... Klagen dat het hier niet helemaal proper was, maar een poot uitsteken om te helpen poetsen, dat niet. Afscheid genomen en nooit meer teruggezien.
Ja, op ieder potje past een deksel. Ik ben niet kieskeurig. Tot 90 kg kan het erdoor, maar echt te zwaar (+100) of te vulgair of een slecht karakter, sorry, daar bedank zelfs ik voor...

[flauw van]

Wat een vreselijk topic.
De openingstopic heb ik met veel interesse gelezen.
Maar al lezende kreeg ik, als ''dikke'' vrouw, weer een erg naar gevoel.
Een naar gevoel over mijzelf en mijn zelfbeeld.
Als vrouw met een lengte van bijna 1.80 meter maar wel met 108 kilo schoon aan de haak.
Ja ik ben te dik, inderdaad.
Maar ik ben niet onverzorgd.
Ik heb mijn gewicht juist omdat ik voor mezelf ben gaan zorgen.
Door medicijnen ben ik in korte tijd 20 kilo gegroeid.
Maar die medicijnen zorgen er wel voor dat ik beter voor mijzelf kan zorgen.
En dan lees je hier ineens dat je dus niet goed voor jezelf zorgt als je te dik bent.
Die uitspraken en gedachten over dikke mensen maken mij boos.
En verdrietig.
Juist omdat ik nu goed voor mijzelf probeer te zorgen ben ik zo dik geworden.
Het is niet goed of het deugd niet.
BAH!

[Inquisitively]

De vooroordelen over álle maten en gewichten
zouden medemensen boos moeten maken...

[Carina]

Idd Inqui.

Een mens is zoals hij/zij is. En dat zou goed genoeg moeten zijn...

[Elfri]

De vraag die bij mij opkomt, na het lezen van jouw zin Carina, is het volgende:

moet iedereen dan ook iedereen kunnen liefhebben?

Voorop gesteld dat ik je gelijk geef, ik vind dat een mens lekker zichzelf moet zijn! ongeacht omvang, kleur, lengte, achtergrond of iq. Dat zou zeer zeker genoeg moeten zijn... maar dit topic is gestart vanuit een erotisch oogpunt. Zij vroeg zich af of ze sexueel aantrekkelijk is mede dankzij haar lichaam, niet ondanks haar lichaam.

En vanuit dat oogpunt vraag ik me ten zeerste af hoeveel vooroordelen er werkelijk zijn.... misschien meer een kwestie van smaak? Ik val totaal niet op gekleurde mensen, dat is eigen ervaring geen vooroordeel. Is dat dan discriminatie? Ik val ook niet op hele dunne mensen, op het magere af... Dat is een persoonlijke voorkeur en heeft totaal NIETS te maken met het zelfbeeld van (ik noem maar even een bekende "spriet") bijvoorbeeld Kim Feenstra.

Respect moet er voor iedereen zijn, zelfs voor slecht geklede en onaardige mensen lijkt me. Daar begint het toonbeeld van de beschaving nu eenmaal. Wat ik ermee bedoel te zeggen: Interessant zijn voor andere mensen kan je zelf maar ten dele beïnvloeden...

[Djinniyeh]

TS bedoelde wel degelijk ondanks haar lichaam en niet mede dankzij lol

[Elfri]

dat zou ik zelf een negatief uitgangspunt vinden. Da's zonde van een mooie meid!

[Carina]

De vraag die bij mij opkomt, na het lezen van jouw zin Carina, is het volgende:

moet iedereen dan ook iedereen kunnen liefhebben?

Nee, dat kan niet. En dat is ook niet nodig. Maar dat betekent niet dat het aan die ander ligt.
Ik neem even jou als voorbeeld (als je het niet erg vind).
Jij zegt dat je niet op gekleurde mensen valt. Ok, dat kan. Maar dat betekent dan toch dat dat voortkomt uit jou. Dat is jouw mening/voorkeur. Dat betekent niet dat gekleurde mensen niet goed zijn. Dat er iets mis met hen is of, zoals ook genoemd hier, dat ze zichzelf niet goed genoeg verzorgen? Gekleurde mensen kunnen aantrekkelijk zijn, echter niet voor jou. En diezelfde gekleurde mensen hoeven zich niet te verontschuldigen of te schamen omdat ze zijn wie/hoe ze zijn. En dat geldt ook voor (te) dunne of (te) dikke mensen. Ze zijn goed zoals ze zijn maar dat betekent niet dat je er dan ook gelijk op moet vallen.

Natuurlijk val ik ook niet op ieder type. Gelukkig niet. Dan zou ik het wel erg druk krijgen.
Maar ik vind het erg belachelijk dat mensen andere moeten afkraken. Dat ze zichzelf zo verschrikkelijk fantastisch vinden en een ander die enigszins anders is, minder vinden dan ze zelf zijn. Mensen oordelen zo makkelijk zonder dat ze de achtergrond weten. En daarmee kunnen ze iemand vreselijk kwetsen.

Je kan toch ook zeggen dat je op een bepaald type valt zonder andere types te moeten afkraken?

[frouke]

Ongetwijfeld herhaal ik veel dingen die al eerder hier gezegd zijn, maar ik ga het toch doen.

Hier een volslanke dame, die waarschijnlijk in veel ogen zelfs dik zal zijn. Eentje die zich heel lang heel lelijk heeft gevoeld, dat naar aanleiding van wat haar verteld is...en die er tegenwoordig anders over denkt..

Natuurlijk verschillen smaken en dat is maar goed ook. Het zou tenslotte vreselijk saai worden als we allemaal hetzelfde mooi zouden vinden. Ik kan het tegenwoordig zonder enig rotgevoel aanhoren dat iemand zegt: ‘ik vind dik niet mooi’, want ik vind dat dat mag. Ik hou bv niet van hele magere mannen. Ook die mening mag ik hebben…En tegenwoordig zeg ik regelmatig..Als het niet goed genoeg is, kijk je maar vrolijk de andere kant uit. Je hoeft niet naar me te kijken…

Na de scheiding ben ik erachter gekomen dat mijn ‘dik zijn’ er voor de meesten helemaal niet toe doet. Ik heb een vrolijk hoofd en een leuke uitstraling (zegt men)…en dat blijkt voor veel mannen een stuk aantrekkelijker dan een perfect lijf. Tot mijn grote verbazing werkt dat dus zo..

Mijn huidige partner heeft me meegenomen naar een gemeenschap waar de dikkere medemens zichzelf accepteert en in veel gevallen zelfs waardeert. In veel gevallen hebben deze mensen alle diëten al wel geprobeerd en zijn vaak alleen maar dikker geworden…Ook ik heb die weg bewandeld in al die jaren. Een mens dat goed in z’n vel zit en zichzelf accepteert, gaat als vanzelf gezonder leven..verschuilt zich niet meer in het zwembad en op de sportschool en daarmee doe je jezelf alleen maar goed.
Wij hebben voor dit soort mensen een forum opgericht…(geen idee of ik het adres hier mag zetten, maar dat hoor ik wel en mocht je willen weten waar…pm me dan maar)

Binnen een relatie spelen problemen met verandering van lichaamsbouw ook nog wel eens een grote rol. Dat blijkt wel uit je verhaal. Dat vind ik persoonlijk heel erg jammer, je bent met een persoon getrouwd of je hebt daarmee een relatie en iedereen verandert in de loop der tijd..
De een wordt magerder de ander dikker, de volgende wordt kaal en ga zo maar even door. Maar die persoon blijft nog steeds de persoon waarmee je ooit begonnen bent. Natuurlijk kan het zijn dat je lichamelijk of geestelijk uit elkaar groeit en als je partner geen sex meer met je wil omdat je er nu anders uitziet, is dat misschien bij jullie het geval..Dat is niet jouw schuld, jij kunt er immers niks aan doen dat je veranderd. Er zijn meerder opties: Afvallen tot je zijn hij weer interesse toont of je eigen plan trekken. Jezelf accepteren zoals je bent.

Zorg dat jij in elk geval je eigen ik weer kan waarderen!! Dat is het allerbelangrijkste. Jij bent tenslotte de enige waarvan je zeker weet dat je het de rest van je leven mee moet doen..!!

[JeffreyBi]

Frouke:

[Zeta]

Mooi gezegd Frouke!

[Elfri]

@ Carina,
We delen dezelfde mening, ik vind dat je het heel mooi hebt uitgelegd. Dank je wel.

@Frouke:
dame, prachtig!

@ts: meiske, .. klinkt maf maar je snap wellicht de boodschap wel; vandaag doen we samen lekker een luchtig zomerjurkje aan en verpletteren Nederland met onze uitstraling!

[katarine]

Weet je wat ik me wel afvroeg ... ik heb soms het gevoel dat in Nederland iets meer zwaardere vrouwen zijn dan in Vlaanderen. Dat het in Nederland sociaal meer aanvaard is dan hier en bijvoorbeeld ook de kledingswinkels standaard een grotere maat verkopen. Zou dat kunnen?

[Djinniyeh]

Wel, ik heb ook vaak dat gevoel, ik had een vriendin die echt wel nog een stukje zwaarder was dan ik, wel verzorgd enz, maar echt wel zwaarder en die heeft twee Nederlandse mannen gehad die haar aanbaden gewoon .... . Die hielden van haar voluptueuze lichaam en om eerlijk te zijn, ze hebben allebei laten aanvoelen dat ze mij ook wel ok vonden, man twee stelde zelfs een trio'tje voor lol dus ik denk idd dat het sociaal meer aanvaard is en dat de vrouwen zich daardoor een stuk zekerder voelen en ineens ook hun hele uitstraling verandert.

Ze zijn ook wel een stukje opener he, ik kan me niet voorstellen dat een Belg je in 't bijzijn van zijn vrouw bekijkt en dan zegt 'mmm, jouw zou ik ook eens lekker aan het bed willen ketenen hoor' (jaja, man twee lol) en zo de hele avond verder gaat tot aan de voordeur 'blijf je echt niet? 't zal een gezelligere nacht zijn bij ons hoor *vette knipoog*'?! Maar ach, 't was echt een ongelooflijk sympathieke kerel!

Persoonlijk voel ik me ook zekerder bij de Noorderburen omdat je gewoon merkt dat ze er zo geen problemen van maken, als je daar vraagt wat een vrouw moet hebben krijg je niet slank als eerste te horen, maar vrouwelijke vormen hebben, heel anders dan bij ons!!