* De virtuele kroeg voor slapelozen

[fuutje]

Hé Spelfje, ik was er wel
Flauw van Liesbeth dat ze jou niet even gewezen heeft op het nestje naast de open haard. Daar zit ik namelijk wel vaker als ik wil nadenken.
En idd ik moet de laatste tijd wel vaker (diep) nadenken over vriendschap en het levenselixer dat ze voor me zou moeten zijn.

Doordenkend kom ik tot de conclusie dat vriendschap een (van de) exponent(en) van liefde is (of is liefde een exponent van vriendschap? een doordenkertje waar ik nu even geen zin in heb).

Dat doet mij vervolgens denken aan mijn broer die er niet meer is (volg je het nog Liesbeth?).
Een vriendschap die er niet meer is?
Neen, mijn broer is er niet meer, maar hij is nog steeds, op momenten; bij mij. "....Goh.... wat zou hij hiervan gedacht hebben of Goh wat zou hij hierom gelachen hebben..."
Ik heb er vrede mee dat hij er niet meer is, gewoon omdat hij er niet meer is. Iemand, daarboven heeft het blijkbaar zo gewild.

Dus kun je 'plezier' hebben van vriendschappen die (er) niet meer 'zijn'?
Ik denk het wel.
En zo niet, koester dan wat er geweest is; dat wat het voor je betekend heeft. Dat doe ik ook.

Dus Spelfje, namens Liesbeth (je weet dat ze immer zwijgzaam is....) van harte welkom in deze kroeg. Plankenkoorts is niet nodig. Geniet van de rust hier en laat het genieten van Liesbeth's decolleté over aan Annne (hoewel, ook ik kan genieten van een prachtig decolleté )

Samen beppen over vriendschap? Elfri, doe je mee?
Liesbeth, doe mij maar een warme chocolademelk, heb ik zin in en doe de rest ook wat van mij.

[Spelfje]

Dank voor de lekkere choco! Nee ik heb je niet gezien vannacht. Ik had dat hoekje echt niet ontdekt. Wat een heerlijk hoekje moet dat in het donker bij de haard zijn! Beter dan een harde barkruk. Maarrr ik had vanaf de barkruk inderdaad wél het fijne uitzicht op (of liever IN) het decolleté van Liesbeth. Er is niets teveel gezegd daarover
Mag ik even zeggen dat ik je een mooie vrouw vind Liesbeth? Een natural beauty... Wat zou ik daar graag een stukje van hebben. Ik verwonder me regelmatig over de naturelle schoonheid van sommige vrouwen. Het imponeert me. Gek, dat vrouwen dat onderling hebben. Het kijken naar andere vrouwen en er zelf onzeker van worden. Zouden er ook mannen zijn die dat hebben; vraag ik me af. Toch eens een boompje over opzetten met wat mannelijke stamgasten hier.

Vriendschap en levenselixers zei je Fuut? Poeh, breek me de bek niet open. Hot item momenteel in mijn leventje. Het lijkt wel of iedereen zó druk is met zichzelf dat er geen ruimte meer is om je best te doen voor een ander. Het maakt me weemoedig.
Het is natuurlijk wel de natuurlijke kringloop van het jaar. De dagen worden korter; de natuur maakt de beweging "naar binnen". Wat er buiten in de natuur gebeurt weerspiegelt in de mens. Wij trekken ook terug. Zweverige typjes en geitewollensokken noemen dit "terug naar je kern", hippe en artistieke mensen noemen het coccoonen. Ach als het beestje maar een naam heeft he?

Voorlopig blijf ik hier nog wel even zitten. Lekker warm en knus.

"Liesbeth, doe mij nog maar een warme choco"...

[Laars]

Hoh!!! de zon.. en ze is me toch mooi vandaag!!!

Mist Liesbeth, weinig zicht en natte wimpers, maar prachtige plaatjes! Ik heb Tolle d'r nooit over gehoord, maar als er iets is wat je in het NU houdt is het wel mist. Je kunt onmogelijk vooruit kijken en achterom zien lukt ook niet want je hebt het druk met opletten.
Dan is het natuurlijk fijn als je op de radar kunt vertrouwen, dat je de wegen een beetje kent en niet onbelangrijk: op de juiste momenten gas durft te geven, in de berm staan schiet ook voor geen meter op. De Tomtom? Tja, mijn vader luistert tijdens een rit naar Maxima, dat kun je instellen, en mijn moeder leest tussendoor halsstarrig de kaart en probeert de Tomtom te overtuigen dat hij.... eeh zij fouten maakt.
Mist Liesbeth, het godganse leven is mist, je kunt alle minuten van de dag kaartlezen, maar de volgende minuut zit je onbedoeld voor altijd stil.
Natuurlijk is dat de harde naakte waarheid, maar het is zoals het is, makkelijker kunnen we het niet maken, maar misschien wel leuker? Met breien???
Eehhm... insteken, draad omslaan en doorhalen gaat nog wel maar ...láten gaan, is andere koek! Ik heb ettelijke steken laten vallen. Zweet in mijn handen. De gerstekorrel of asjoersteek was lastig terug te vinden. Wol verzamelen is het punt niet, maar écht breien?
Steken opzetten heb ik ooit wel geleerd, van mijn moeder. Haar voorkeur gaat uit naar een keurige één recht en dan één averecht. Ze breide degelijke truien, het liefst zonder model, ze droeg zelf ook van die vormeloze dingen, ze keek nooit in de spiegel dus het viel haar ook niet op. .
Af en toe vroeg mijn vader zich wel eens af waarom mijn moeder nooit iets leuks voor zichzelf kocht. Ondertussen rookte hij een zwaar sjekkie van Van Nelle en sloot vanwege de rook zijn ene oog. Hij vervolgde zijn bij voorbaat verloren debat met complimentjes over haar welgevormde kuiten.
Mijn moeder breide dan zwijgend l(r)ustig voort, het liefst in donkerblauwe of zwarte kleuren. Ze deed erg haar best op die truien, en haar gezicht werd meteen zo triest als ik al dralende de trui met tegenzin aandeed. Ik vond dat lastig, ik wilde haar ook niet nog meer verdrietig maken, dus trok ik de trui met vrolijke tegenzin aan... Losse draadjes had ze een hekel aan, ze hechtte de draad goed af, zo zeg je dat: áfhechten! Dat heeft ze van haar moeder geleerd die drukte haar regelmatig op het hart dat losse draadjes gevaarlijk kunnen zijn! De draad wordt dan in het breiweefsel ergens weggeborduurd met een eehh....stopnaald?
Gut ja Lies, wat zemel ik weer, en dat terwijl het hier steeds gezelliger wordt en de mist is helemaal weg! Mensen én een kroeg, wat wil je nog meer? Vraag je Spelf even of ze behalve choco ook nog iets anders drinkt? Beetje hangen aan de toog... doen we veel te weinig! En waar is het mannelijke tegenwicht hier? Meneer Annne? Fuut en Mar vinden dat zeer gezellig...


Laars, scheert ut schaap...

edit, scrabblefouten

[Elfri]

Ha, hoor ik hier iemand mijn hippe en creatieve term cocoonen gebruiken?
Ja dan schuif ik even aan hoor.
Fuut, lieverd ik ben vandaag in een scherpe doch zeer lieve bui. precies zo eentje die je nodig zal hebben voor het kletsen over vriendschap.
We gaan ervoor.

Spelf, lieverd welkom. Wij zijn zeer moderne sokken met hier en daar wat geiten onderling. Soms zijn we ook wat wollig van stof ... euh sok. Maar dat mag het plezier niet drukken. We zijn gek op nieuw bloed, nieuw stof... joh alles wat nieuw is mag hier voor de ramen hangen. Van gordijn tot harlekijn.

Ons vogeltje heeft een mooi punt. Iemand liefhebben mag op zo veel manieren. Een vriendin groeit in mijn hart als ze haar nestje daar gevonden heeft. Als een strohalm zal ze zich kunnen ontplooien naar natuurgebied. Daar zit liefde in (of bij maar net hoe je het wil noemen) dat zich meer als een soort warm vijvertje laat aanvoelen.
Maarjah, zoals met elk natuurgebied zitten er ook verraderlijke poelen des verderfs in. Drijfzand waar niet onoplettende boosdoeners in weg zakken als ze onvoorzichtig over mijn hartje lopen. Het is de natuur .

Laten we van de positieve watertjes uitgaan. De vijvertjes vol warm water waar de warmte van onze vriendschappen zich in baden en schonen. Die vergaan niet na het heengaan van lijflijkheid. Prachtig zijn de herinneringen die je mag koesteren (om welke reden dan ook) en intens voelt het contact dat je kan hebben met iemand die niet wezenlijk bij je aanwezig is. Die vriendschap zal nooit meer evolueren en dus op haar hoogtepunt blijven hangen. Zoals jouw broer lief Fuutje! Zoals mijn ouders... ze zijn er elke dag en met name nu heel intens. Hoe hard ik ook schreeuw waar ze nou toch zijn omdat ze geen plaats hebben kunnen houden (boos omdat ze er niet meer kunnen zijn), ze gaan niet weg. We evolueren niet meer, we blijven eeuwig bij elkaar.

Een levenselixer vind ik mooi! Het impliceert dat wij allen leven met adem en warmte. En interne goedheid die door vriendschap naar buiten komt. Een gelijkheid tussen alle verschillen en een overeenkomst tussen iedereen die ervoor kiest deze te zien. ......Hoe stevig moet de basis gelegd zijn voor het de nukken van een realiteit kan overleven?.....
Wát de basis is, lijkt me niet van belang. Als de basis maar volstrekt gelijkwaardig is. Ik merk dat vriendschap soms geen stappen onderneemt als het aan die gelijkheid gaat schorten. Daarin lijkt het ernstig op liefde, vind je ook niet?

[sehnsucht]

Best wel.. Zonder liefde geen vriendschap en vice versa.
Of vroeg je het niet aan mij?
Nahja, whatever;)

Maar zoals het kan gaan in de liefde, zal dat met vriendschap ook wel zoiets zijn.

Romantiek daarentegen is weer van een geheel andere orde.
Wat maakt toch dat ik die twee altijd maar wil combineren?
Heb ik een bord voor m'n kop of zo?


Ha! Liesbeth!
Ja hoor, lieverd, jij blijft mijn allessie voor eeuwig en altijd.

Eén keer trek je de conclusie... of je portemonnee: rondje voor de hele zaak.

[Mar]

.

[Elfri]

Dimpf the Nimf!
Als een schim, een nimf maar met alle eigenschappen van een mens. Waait ze over of zal ze landen? Waar haar weg gaat volgt Mar haar op de voet.
En waar Dimpf haar thuis ook vindt, ze heeft Mar altijd bij zich.

Zeg Lies ik heb zin in een warm kopje rooibos thee.
Ik geniet na van een intens heerlijke avond, die begon met... een kopje thee!

Sehn,
Uiteraard had ik het ook tegen jou. Ik zie dat je je aangesproken voelt over de gedachte dat romantiek en vriendschap beiden een gelijkwaardige verbinding moeten zijn. Ik ben het met je eens! Ik meen ook te kunnen zeggen dat dit zoetsappige liedje de essentie wel raakt.
Speciaal voor jou:
Enneh zo breek je dat bord voor je hoofd

Terug naar mijn heerlijk avondje.. wat nu een heerlijk ochtendje is geworden.
vriendschap is niet altijd gratis maar de prijs van gisteravond was niet meer en niet minder dan een simpel kopje rooibos thee!

[Mar]

@Elfri .....

[annne]

Mijn lieve hemel, zo voor Sinterklaas worden de dames wel heel zoetsappig, rooibos thee enz. Denken jullie dat je alsnog een goede beurt moet maken voor de Goedheiligman? Is het niet een beetje laat? Heeft de man met de mijter niet een heel dik boek bij zich waarin alle scheve schaatsen en morbide gedachten gedetailleerd staan opgetekend?

Ik maak me ieg geen illusie. Mijn wandaden, die ik met liefde heb bedreven en waar smeuig hier in de kroeg kont van is gedaan, maken dat ik in het grote boek een zwarte bladzij heb gecreeerd.

Es effe kijke: er is nog genoeg Chardonnay, Beerenburger voor de Friese liefhebster, Jonge klare voor Elfri en wat mag ik jou laten inschenken Amaretto? Mijn voorrraad Hoegaarden is weer helemaal op peil om de barre Decembermaand door te komen.

Laten we er een dolle boel van maken vannacht. De oude Schimmelrijder ligt allang op een oor. Oude mannen zijn niet meer zo potent. Kom Liebeth, laten wij nog een potje schuren. Ik hoor dat het op middelbare scholen verboden is. Welnu: hier lusten we er wel pap van. Fuutje is nu virtueel dakloos heb ik begrepen, dus die slaapt nu in een tentje op het gras voor de kroeg. Zij slaapt de slaap des gerusten, die horen of zien we niet meer. Of zou ze snurken? Dat zullen we wel horen denk ik.

De Hoegaarden Lies laat ik me heerlijk smaken. De nacht gaat nog lang duren.

Annne, immuun voor Sinterklaas

[Mar]

.

[Elfri]

nog een laatste stuiptrekking van het eerste rood-geklede oude mannetje.. na vanavond zal het weer 12 maanden stil zijn rondom zijn bestaan.
Op naar volgende baardmans, ook al in het rood.
Sehn, heeft hij ook een boek vol (goede) geboden?? Of mag ik mij weer wellustig misdragen .

Lieve Annne oh en die wonderlijke Lies. Een pepernotenkoliek? Ben ik even blij dat ik het bij niemand meer kan stukslaan voor mezelf. Ik heb de pepernoten kunstig ontweken, hoe hard de piet ook gooide. Doe mij maar een lekkere hete espresso. De thee was lekker maar past niet bij vanochtend.

Vandaag is een warme dag. Er valt hagel en de lucht is donkergrijs. Komt dat uit de hemel? Vast niet in de hemel is het goed toeven met al dat witte licht en die mooie engeltjes. Zo'n engeltje gaat over een dag of 15 in onze kerstboom. Met fijne lichtjes en van die leuke slingers in. Roze, paars, wit en zwart.

Met die sfeer in mijn gedachten ga ik mezelf vandaag maar eens aan het werk zetten. Wat moet dat moet.. hop de kou in en weg met dat gemijmer.

[Spot the difference]

Lieve Lies,

Hier bij de hoek van de toog is een mooie plaats om te mijmeren. Heb jij La Trappe Quadruple? Het zou mogen, de enige trappist die Nederland rijk is mag jullie met trots vervullen. Als je hem niet hebt, geef dan maar iets met een uitgesproken hoppige smaak. Of zeemzoet, want die stemming is me niet helemaal vreemd nu.

Gisteren kwam ik een stapel brieven tegen, van lang vervlogen tijden. Ik ben zo'n type die oude liefdesbrieven bewaard. Om ze op een onverlaten moment tegen te komen en terug in de tijd te worden geslingerd. Een tijd waarin mijn puberhartje nog bonsde om de verkenning van de liefde. Ik lees hoe ze naar me schreef, hoe ze reageerde op ontboezemingen die ik blijkbaar schreef, en ik zie door haar letters hoe ik zelf in het leven stond. Hoe ik keek naar de omgeving, hoe ik voelde voor haar, hoe we verlangden naar samenzijn, terwijl we nog rekening moesten houden met school en ouders. Het was niet vol weemoed, het leesuurtje. Het was vooral mooi om te zien hoe we toen dachten. Het was eerder een archeologische kijk op je eigen mentaliteit, groei en manier van communiceren. Het onderzoeksobject: een piepjong koppeltje in wording. Ik dacht de brieven te lezen en weg te gooien. Toch maar niet. Het was te leuk om terug te lezen. Ik hou ze bij voor als mijn dochters 15 zijn, en ik ze niet begrijp. Dan lees ik ze opnieuw. Wie weet leer ik nog iets van je, na al die jaren.

Schol kroeggangers. Op nu, het verleden en de toekomst.

[Spelfje]

Proost Spot! Op de tijd die je geleden hebt, de tijd die je nog toe-komt en vooral op het NU!

Op mijn slaapkamer staat een oude suitecase. Jeweetwel, zo'n oude leren exemplaar met verroeste sluitingen. Daarin bewaar ik ook mijn jeugd. Briefwisselingen, foto's en oude agenda's. Maar op de één of andere manier en om de één of andere reden lukt het mij niet om de moed te vinden de koffer open te maken...

Lies, doe mij ook maar zo'n heerlijk La Trapp-je zodat ik met Spot mee kan proosten op vervlogen tijden.

[Venus]

Brr...jaaaa, lekker, doe mij maar een warme choco met rum Lies...Wat een pokkeweer. Daar stuur je zelfs je hond niet door.

Heey hoi, Spot, lang geleden...Ach ja, leuk, jeugdherinneringen...Ik heb ook nog zo'n doos op zolder staan. Oude agenda's, oude dagboeken, oude foto's...en telkens als ik op zolder op wil gaan ruimen, kom ik die doos weer tegen, en ik begin te bladeren, en ben weer 30 jaar terug in de geschiedenis. Weer die onzekere puber...ik zit weer in mijn kalverliefdes, en liefdesverdrieten, die toen onoverkomelijk leken, en ik moet glimlachen. En oh, wat snap ik mijn zoon (15) nu goed, die nu ook zijn eerste liefdesverdriet moet zien te overleven...

Maar mijn zolder is nog steeds niet opgeruimd...zucht...Ja, doe er nog maar één Lies, en zet voor de rest ook iets neer!!

[Elfri]

Ah lekker Venus, fijn dat je vast besteld hebt!
Dank je wel Lies, ik neem deze koffie graag aan... choco? neeeej dank u, ik ben 1 van de weinige dames die geen chocolade apprecieert.

Het is frisjes vandaag maar lijkt nog erg rustig buiten. Wedden dat het losbarst als ik de deur uit moet? Het betrekt nu al zelfs. Noujah accepteren en doorademen!
Net zoals met alle herinneringen. Ik heb weinig tot geen herinneringen aan 30 jaar geleden, voor mij was de puberteit 1 'zoon-van-venus' geleden aanwezig.
Maar niet minder intens. Ik heb weinig bewaard van mijn jeugdperikelen en de brieven van mijn ex-liefje kan ik zo snel eventjes niet vinden. En toch, .. ik zie mensen zich verwonderen over de brieven en tieneremoties en wordt meegezogen in die nostalgie. Ik voel weer die onrust, de scherpe randjes maar ook de zachtheid toen interesse werd beantwoord en mocht opbloeien.

@Spot,
het lezen van die oude brieven mag ook nieuwe emoties losmaken. Niet alleen kijken naar de tijd die is geweest. Zou het niet zó leuk zijn om diezelfde vlinders mee te nemen naar het heden en in het grote NU opnieuw te ontdekken? Met alle wijsheid die je nu in je hebt eventjes de versmelting van het toen en nu maken... Het lijkt me heerlijk!!
Natuurlijk, jullie voelen je niet meer dezelfde 2 mensen. Jullie liefde is gegroeid, gebutst, gepokt en gemazeld maar ook vermenigvuldigd. Maar per saldo was jij toen ook al Spot, en die ben je nu nog. Zal ik het je sterker vertellen lieverd? Over 10 jaar ben jij nog steeds Spot, met nog veel meer mooie aanvullingen en een klein krasje hier en daar. Wat lijkt het mij mooi om Spot te zijn .