Beste Walraven,
Mijn innige deelneming...het is wel een erg droef begin van het jaar.
Het lijkt me verschrikkelijk als je geliefde zo totaal onverwacht en zo snel gaat...
Ik heb wel een soort van antwoord op je vraag daar ik er in mijn 10 jarig vrijwilligerswerk dagelijks mee te maken heb ( SDK, stichting diagnose kanker, waar de mensen weliswaar niet zo snel overlijden, maar waar ook rouwverwerking is)
Mijn man zijn eerste vrouw stierf trouwens jong aan kanker en nam deel aan een praatgroep. Ik wil je niet ontmoedigen maar het word niet aangeraden daar snel aan deel te nemen. Mijn man heeft ze kunnen overtuigen, en dat mocht na 4 maanden, ze houden 6 maanden aan, dit komt omdat er emotioneel zoveel met je gebeurd, er zijn ook verschillende fases in rouwverwerking en het is erg aangeraden dat je er daar een paar van doormaakt.
Bij ons op de site zijn er diverse mailgroepen, waaronder 1 rouwverwerking partner, daar kunnen mensen direct beginnen mailen en worden ze gesteund door mensen die hetzelfde meemaakten. Je ziet dat mensen daar heel veel kracht uithalen, ook al omdat je altijd over je geliefde kan mailen, niemand zal het als storend ervaren, integendeel, zij weten hoe belangrijk het is. Er zijn geen onderwerpen die niet besproken worden, van praktische dingen tot...
Ik kan je ook een paar boeken aanraden (als je een lezer bent, vaak haal je uit die boeken maar kleine stukjes die je op dat moment nodig hebt)
De boeken van Marinus van den Berg zijn heel mooi geschreven, Karin Kuiper (je mag me altijd bellen) schijnt ook erg goed te zijn, en het boek van Prof Manu Keirse ( vingerafdruk van verdriet) is heel mooi, dat las ik zelf. Een boek om in kleine gedeeltes te lezen.
In rouwverwerkingsgroepen zijn er diverse, er zijn er die uitgaan vanuit een geloof, er zijn er die uitgaan vanuit de ziekte waar de partner overleed.
Via deze link kan je heel wat vinden:
http://rouwverwerking.startpagina.nl/" onclick="window.open(this.href);return false;
Ik wens jou en je zoon heel erg veel sterkte...alle sterkte die jullie nodig zullen hebben..als ik met iets kan helpen, vraag gerust...
De troostboom
Kom maar onder mijn takken
verschuil je in mijn groen
net zoals de vogeltjes
ook bij mij wel doen
Zoek er maar een plaatsje
mijn arme, lieve kind
Ik ruis voor jou mijn blaadjes
met de lieve zachte wind
Droog de tranen uit je ogen
Vertel het mij maar allemaal
Er is geen boom hier die niet luistert
naar jouw verdriet en jouw verhaal
Is er even niemand anders
die zijn armen om je kan slaan
Leg je armen om mijn stam heen
en laat de tranen dan maar gaan
Hoewel ik niet kan praten
hoor ik wel wat je bedoelt
en ik denk dat voor je weggaat
je m'n troost wel hebt gevoeld
Neem een blaadje van mij mee
Droog daarna je laatste traan
En weet dat er een boom is
die voor jou zal blijven staan
"Threes Verhagen-Wetting"