Vriendin gestorven

[walraven]

Hallo allemaal,
Op Nieuwjaarsdag is mijn lieve vriendin Annie gestorven aan hartfalen. In een later topic leg ik nog wel eens uit wat er precies is gebeurd. Ze was in 10 minuten weg en stierf in mijn armen. Ze was nog maar 67. Vrijdag 4 januari wordt ze gecremeerd. We zijn bijna 40 jaar bij elkaar geweest. Het was een gelukkige relatie. Uiteraard is het verdriet groot. Nu ben ik alleen. Wat nu? Mijn grootste verdriet is eigenlijk dat ze haar kleinkinderen, waar ze gek mee was, niet ziet opgroeien. Maar natuurlijk is er ook mijn eigen pijn. De eerste nacht na haar overlijden heb ik geen oog dicht gedaan. Ik was kapot maar kom nu een beetje bij mijn positieven. Nu is het donderdagavond\vrijdagochtend. Mijn zoon is de hele week bij me geweest, we hebben veel gepraat over wat Annie voor ons heeft betekend en hoe we nu verder gaan. We wonen 2,5 uur per trein of auto bij elkaar vandaan. Maar via webcam willen we dagelijks contact onderhouden. Beiden willen we een rouwtherapeut en een gespreksgroep met lotgenoten. Mijn vraag luidt: wie heeft daar ervaring mee en/of heeft nuttige tips voor ons? De nood is hoog, dat snappen jullie natuurlijk wel.
Ondanks deze ramp voor mij en mijn familie: een gelukkig en bovenal gezond 2013 toegewenst.
Hartelijke groet, Walraven

[Spelfje]

Gecondoleerd Walraven.
Wat een leegte moet dat zijn! Ik wens je alle Kracht bij het rouwen om je Liefde.

Sorry, geen antwoord op je vraag.....

[Ikkebenikke]

Heel veel sterkte walraven!
Ik heb ook geen antwoord voor je

[Suzette]

Allereerst mijn condoleances

Maar waarom een zulke hele specifieke hulpvraag? Via je ha zijn er vast praatgroepen te vinden, via de uitvaartvereniging ook weet ik
Wil je dat echt?

De lijntjes zijn korter dan je denkt, zoek het niet te lastig

sterkte

[tes]

Ten eerste mijn condoleances.. Wat vreselijk..ik wens jou en familie en vrienden heel veel sterkte..

Helaas heb ik op je vraag geen antwoord, had je graag willen helpen!

Sterkte!

[Betula]

Heel veel sterkte!

[droomvlinder]

Wat een droevig nieuws , Walraven , mijn innige deelneming in het verdriet van jou en je zoon .Ik begrijp dat jullie na zo'n plots verdwijnen en met de pijn die jullie overstelpt een houvast zoeken.

Een vriendin van me nam een tijdje aan een praatgroep deel met lotgenoten .Ik ben het met Suzzette eens dat je het niet te moeilijk moet maken.Je kan in zo'n groep veel loslaten maar het baadt je ook in pijn en verdriet van anderen .Ik had althans het gevoel dat ze meer baat gehad heeft aan een tijdelijke psychologische hulp voor haar alleen. Je kan er terecht met gedachten die ne niet noodzakelijk met anderen wil delen .

Iets heel anders las ik ooit en het hielp me veel bij eeen eigen rouwgebeuren ; de pijn slaat je uit het veld . Als je dokter het toelaat en je gezondheid , koop een fiets om op te trainen en als de pijn toeslaat train je dan in het zweet .De endorfines die loskomen helpen om sereen te denken , vooral aan de mooie momenten die jullie hebben kunnen beleven .Zoek warmte bij vrienden en blijf ook hier schrijven . Heel veel moed gewenst voor wat je moet verwerken .

[Laars]

Beste Walraven, wat een groot verlies en verdriet voor jou en je zoon! Fijn dat jullie het kunnen delen..
'k Vind de adviezen van Droomvlinder heel fijn!
Bedenk dat je eigen denken in bittere tijden geeft wat je aankan en nodig hebt, probeer te ervaren wat er op het moment is en niet naar wat gaat komen..
Heel veel warmte en sterkte gewenst met de mensen die je liefhebt!

[Elfri]

Lieve Walraven,
Wat verdrietig! en op een bijzonder moment ook nog. Mijn oprechte deelneming, ik wens je veel liefde en warmte van familie toe en zo te lezen gaat dat best aardig.

Ik heb ervaring met een rouwtherapeute, een dame in mijn geval.
Toen mijn ouders stierven werd deze door het hospice waar mijn moeder gelegen had aangeboden en ondanks wat nukkigheid van mijn kant ben ik zeer blij dat ik de hulp heb aangenomen.

Praktisch.. want daar hou je van:
je kan deze aanvragen via ziekenhuis/verzorgingsinstelling/ ggz en/of de uitvaartzorg. Er wordt een persoonlijke counselor aangewezen waarmee je zowel dagelijkse zaken als gevoelskwesties kan bespreken. De persoon zorgt ervoor dat je niet verzand in verdriet en pijn maar geeft je tips hoe je het voor jezelf kan reguleren.
In mijn geval (maar ik was nog jong) werd alles volledig vergoed door mijn ziektekosten verzekering.

Zo'n rouwbegeleider/therapeut/counselor is geen psycholoog of psychiater maar houdt je wel heel goed in de gaten. Ze signaleert wanneer je er zelf niet meer uit komt en verwijst je door naar huisarts een ggz voor verdere hulp mocht dat nodig zijn.

Persoonlijk:
mijn ervaring met mijn mevrouw was heel luchtig. Ze wilde dat mijn jonge gezin op de voorgrond bleef staan zonder mijn verdriet weg te drukken. Op gezette tijden kwam ze bij ons langs om te zien of ze een schouder kon zijn, ze luisterde naar mijn verhalen over de ziektebed van mijn moeder en de manier waarop zij was gestorven (vers verdriet) maar ook naar dat van mijn vader 3 jaar eerder. Verder heeft zij bemiddeld bij familieleden waarmee lastige gesprekken gevoerd moesten worden vwb de erfenis e.d. Juist omdat ik mijn verdriet en vragen bij iemand die NIET emotioneel bij mij betrokken was neergooide, kon ik zonder schaamte even vol op haar schouders leunen. Of mensen dat prettig vinden is geheel aan de mensen zelf natuurlijk.

Ik denk met een warm gevoel aan mijn begeleidster terug, ze was voor mij de combinatie van een tante, schooljuf en vriendin.

[230volt]

Beste Walraven,
Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies, voor jou en jouw zoon.

Lieve groeten, 220volt

[walraven]

Hartelijk dank voor al jullie warme woorden. Die doen mij echt goed. Richting Suzette en Spelfje: ik heb een racefiets en als het niet te koud en te nat is fiets ik 's ochtends een uurtje. Automatisch kwam de huisarts op bezoek. Die heeft connecties met verschillende rouwtherapeuten, dus dat komt wel goed. Ook zoek ik een gespreksgroep met lotgenoten in mijn omgeving. Via het Steun- en Informatiepunt moet dat wel lukken, dacht ik.
Het was een mooie plechtigheid, mijn vriendin waardig. Ca. 100 mensen, gaf een goed gevoel.
Verder denk ik dat ik een trauma heb, want de manier waarop zij stierf was verschrikkelijk. De ambulance was er nog niet. Dat ik niets voor haar kon doen was zo frustrerend. Maar daar weet die therapeut denk ik wel raad mee. Zie wel op tegen de dagen in dit lege huis, heb mensen om mij heen nodig. Mijn oud-promotor heeft me gelukkig gevraagd wat onderzoekjes voor hem te doen. Daar kijk ik naar uit.
Nogmaals dank, ik wil niet alleen seksdingen hier droppen maar voel me hier zo vertrouwd dat ik dit ook wel aandurfde. En met een goed resultaat!
HGR
Walraven

[Venus]

-

[miranda1975]

Gecondoleerd met je grote verlies!! Wens je veel sterkte en kracht om dit alles een plekje te gaan geven!

liefs Miranda

[EstherC]

Lieve Walraven, wat een verdrietig nieuws! Vooral ook omdat je altijd zo liefdevol over haar schreef. Gebruik shespot vooral ook om het van je af te schrijven als dat je helpt.
Heel veel sterkte de komende tijd.

[walraven]

Beste mensen,
Dank voor jullie liefdevolle en bemoedigende woorden. Het lullige is dat we dit niet aan zagen komen. Het kwam volkomen onverwacht en we herkenden het niet. Ik ben blij dat ik ook mijn verdriet hier kwijt kan. Maandag maak ik werk van begeleiding want anders trek ik het niet. Mijn zoon i.d. En die begint maandag ook nog aan een nieuwe baan: als statisticus in de staf van Lodewijk Asscher, dus hij moet het koppie er goed bijhouden. Hij heeft ook al het aanbod gehad om op een later tijdstip te beginnen, maar dan mist hij allerlei cursussen en zo. En staat natuurlijk niet zo mooi aan het begin van een nieuwe baan. Dus hij gaat gewoon aan het werk.
Nogmaals dank!
HGR
Walraven