Onlangs trof mij tijdens een minisymposium het volgende citaat van broodschrijver Jacob Campo Weyerman, die in 1722 een wekelijks tijdschrift publiceerde onder de naam Hermes:
'Hermes zal, tot voldoening van zommige Courtizans, vyfëntwintig punten, waar in de schoonheid der Juffers bestaat (wie had ooit gedagt dat de Juffers zo gepunt waren) zyne goedgunstige, middelbaare, en kwaadwillige Lezers mededeelen.
1. Jeugd. 2. de gestalte niet al te groot, noch al te klein. 3. Noch te vet noch te mager. 4. Schoone lange blonde tuiten. 5. Een zacht en een blank vel. 6. een sneeuwitte koleur vermengt met een wynig coleurde Rose. 7. Een glad voorhoofd. 8. de slaap des hoofds niet ingeboogen. 9. Net Gelinieerde winkbraauwen. 10. Schoone blaauwe oogen, een weinig vooruitpuilende 11. Een Romeinsche neus. 12. Ronde koonen aan weêrkanten versiert met een kuiltje. 13. een lach als de Mingodes. 14. Lippen als rype karssen. 15. Een aardig mondje. 16. Zneeuwitte tanden. 17. Een ronde kin voorzien met een putje. 18. De ooren een weinig langwerpig, rooskoleurig en zeer digt aan ‘t hooft gevoegt. 19. Een hals van yvoor. 20. een boezem zo hart als Paros marmer, en zo blank als een versch geopende Lely-bloem. 21. De handen zacht, en rond. 21. De vingers spits toeloopende als een Pyramide 23. De nagels als paarlemoer, en ovaalsgewys. 24 een adem als de weste wind. 25. En een Air dat zo vry is als de Ziel van Hermes.'
Ik vroeg mij af of er tegenwoordig andere kenmerken genoemd zouden worden als men een ideale vrouw beschrijft. Is er iets wezenlijks veranderd tussen 1722 en 2013?
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
