Berichtdoor aya » wo 01 juni 2005, 11:18
ik wil graag mezelf voorstellen en mijn verhaal hier kwijt. mijn naam is aya en ik heb sinds kort toegegeven aan mijzelf dat ik sub ben. ik ben een tijdje geleden op shespot gestuit, en lees sindsdien mee. ik ben al langere tijd aan het worstelen met gevoelens en verlangens die voor mij als ‘fout’ voelde, en op shespot vond ik verhalen en verslagen van vrouwen met vergelijkbare verlangens, en hun ervaringen. Kort geleden gaf mijn Meester mij de opdracht om mijn eigen ervaringen met anderen te delen; vandaar nu hier mijn verhaal.
ik heb ontdekt dat ik onderdanig ben in hart en ziel en er naar verlang om Iemand te mogen gehoorzamen en dienen. ik ben opgevoed met veel ratio, veel logica, en eigenlijk weinig fysiek contact, uitingen van liefde of toelaten van emoties. ik ben opgevoed met de belangen van emancipatie, met de eis haast dat ik zelfstandig, assertief, onafhankelijk en ambitieus moet zijn... en pas dankzij het contact met mijn Meester besef ik dat dat niet is wat ik prive wil. ik ben een gevoelsmens, emotioneel, ik verlang naar fysiek contact... en ik WIL helemaal niet onafhankelijk zijn, ik wil mezelf onderwerpen, ik wil Iemand toebehoren. ik wil Iemand dienen, ik wil mijn plaats gewezen worden, ik wil niet meer denken, niet meer redeneren, niet meer verklaren. Alleen nog maar instinctief handelen en voelen.
mijn Meester is tevens mijn Lief, W/we hebben elkaar op internet leren kennen en raakte geïnteresseerd in elkaar omdat W/we erg op een lijn leken te liggen op zo veel verschillende vlakken. Op een gegeven moment kwam BDSM op, en ik liet voorzichtig een beetje weten van mijn verlangens... en ik kreeg het antwoord dat Hij weliswaar geen ervaring had, maar mij dat wel wilde bieden! ik voelde bij het lezen van dat aanbod een stroomstoot door mezelf heen schieten – help, waar begon ik aan! Wilde ik dit wel? Met een man waar ik eigenlijk weinig van af wist? mijn instinct zei echter dat dit mijn kans was. ik voelde dat Hij oprecht en eerlijk was, en te vertrouwen, Hij prikkelde mijn nieuwsgierigheid, en ik geloof dat je open moet staan voor kansen, en af en toe moet durven om risico te nemen.
ik voelde me sterk genoeg om dit aan te durven, en al gauw antwoordde ik dat heel graag wilde. Toen raakte W/we in een stroomversnelling, het emaillen en chatten werd bellen en sms’en. ik stuurde foto’s van mezelf op naar Hem, en teksten die ik voor mezelf had geschreven over mijn gevoelens en verlangens... ik vulde een sublist in, W/we maakten afspraken over stopwoorden, ik vertelde Hem mijn fantasieën, voerde opdrachten uit die Hij mij gaf...voelde mijn vertrouwen in Hem, en mijn nieuwsgierigheid naar Hem, groeien. W/we hadden al gauw een virtuele Meester/sub relatie.
Hij legde mij gedragsregels op. Hij ging mij volgen, Hij wist tenslotte mijn bewegingen en mijn gewoontes omdat ik alles aan Hem vertelde...Hij stuurde me dan s'avonds over de chat foto’s van mezelf bij winkels, stuurde me overdag smsjes om hem te bellen en dan hoorde ik ergens in de buurt een GSM overgaan en stoppen op het moment dat ik een bezettoon kreeg... of Hij belde me, en beschreef wat ik aan had, terwijl ik Hem niet zag. Op een dag werd er aangebeld en voordat ik wist wat me overkwam duwde Hij me naar binnen, greep me vast en smoorde mijn gil met een hand over mijn mond, en stond ik tegen de muur gedrukt in een vurige zoen, mijn broek op mijn enkels terwijl Hij me vingerde... momenten later zat ik geknield, Hem te pijpen; er was nog geen woord gesproken. O/ons eerste samenzijn.
Die middag was een droom... ik wist dat ik maar een woord nodig had om dit te stoppen – af en toe gaf Hij me een knipoog, of vroeg hoe ik me voelde, om aan te geven dat het maar spel was en ik kon aangeven of ik wilde stoppen of niet, om eruit te stappen... maar ik liet mezelf meeslepen, legde mijn lot in Zijn Handen, schudde al mijn vroegere schaamte en haat over mezelf af en beleefde alleen nog maar... die middag was voor mij de bevestiging dat ik inderdaad mezelf wil onderwerpen aan een Ander... geen moment heb ik gevoeld dat Hij misbruik van mij maakte of mij niet respecteerde. Geen moment voelde ik schaamte. ik voelde alleen maar warmte, respect, en intimiteit.
Die middag was zo vreselijk heerlijk, zo nieuw, zo overweldigend... W/we hebben gepraat, gelachen, gevreeën en geknuffeld. En W/we hebben gespeeld. Voorzichtig en respectvol hebben W/we tijdens O/ons eerste spel samen gezocht naar mijn grenzen, en ik raakte door Zijn Hand en Zijn aandacht in subspace, ging zweven, raakte high en zo vreselijk overweldigend gelukkig, was voor het eerst in mijn leven vrij van alles wat mij gevoelsmatig beknelde – alle beschaving, alle opvoeding, alle zorgen, alle onzekerheden... Hij zag het gebeuren en besefte dat het heel bijzonder was en dat ik Hem nodig had, en Hij knuffelde en liefkoosde me weer terug naar aarde.
Ik schreef later in een verslag over die middag:
ik vergat alles om me heen, behalve de gevoelens en emoties en ervaringen van mijn eigen lichaam, en de wetenschap dat een zorgzaam, verantwoordelijk Persoon mij daarbij hielp, dat met me deelde, dat in mij losmaakte en dat ik dat in Zijn bijzijn vrij kon laten... juist door mezelf kwetsbaar op te stellen ben ik sterk, en door mezelf over te geven aan een Ander ben ik gelukkig en compleet. Juist door mezelf te laten vernederen voel ik me trots. Door mezelf te laten vastbinden voel ik me veilig en vrij.
Tijdens O/ons volgende samenzijn – niet onverwacht dit keer – gebood Hij me om voor de spiegel te gaan staan, met mijn ogen dicht. ik voelde Hem achter mij en opeens voelde ik iets kouds om mijn nek – een stalen collar! Zijn collar. Zo mooi... Zijn erkenning van mij... er ging iets onbeschrijfelijks door mij heen toen Hij hem dichtdeed. Het was heel emotioneel en ik voelde me in hart en ziel, iedere vezel van mijn lichaam, van mijn Meester. Het was geen spel meer. Het was echt geworden. Dit was mijn bestemming. ik was thuisgekomen – ik ben sub en ik ben boven alles Zijn sub. Ik behoor Hem toe. Altijd en overal. ik draag Zijn collar dag en nacht, als ik naar buiten ga verborgen onder een sjaaltje.
Zijn regels werden geleidelijk uitgebreid, Zijn straffen en Zijn opdrachten zorgvuldig uitgekozen om mij te raken, maar ook om mij nieuwe dingen te doen beseffen, te leren. Hij houdt vaak, door middel van opdrachten of straffen of tijdens onze gesprekken, een spiegel voor mijn ogen waardoor ik dingen over mijzelf zie en besef. ik wil Hem gehoorzamen, vertrouwen, en Hij moedigt mij aan om mijn gevoel te volgen, mijn instinct en vooral niet te twijfelen als ik ergens de behoefte toe voel.
ik kocht een webcam, en bracht vanaf toen grote delen van mijn dag voor de cam door, werkend, slapend, etend, bellend, lezend, zelfs plassend. ik wil dat zelf, ik wil Hem controle geven over mijn leven. Het komt uit mezelf. ik vraag permissie voor alles dat ik doe als Hij online is, ik volg Zijn regels, ik vertel Hem alles wat ik doe en schrijf elke dag een dagboekverslag dat ik naar Hem toezend voor het slapen gaan. ik ontwikkel zelf, of krijg opgelegd, ritueeltjes die mij rust geven, mij goed doen voelen. ik heb geen geheimen voor Hem en ik wil het liefst 24/7 bij Hem zijn. Ieder samenzijn, lang of kort, is intens en liefdevol, en voelt zo goed, zo fijn, dat het afscheid pijn doet. En in ieder samenzijn leer ik honderd nieuwe dingen over mijzelf, over mijn gevoelens en verlangens, en over mijn onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en vertrouwen in mijn Meester.
In O/ons meest recente samenzijn gebeurde er iets unieks... ik was mezelf aan het vingeren en mijn Meester commandeerde me opeens om voor Hem klaar te komen... en ik kwam! En later, vlak na dat ik vele keren achter elkaar was klaargekomen, nog aan het bijkomen, ging Hij een beetje met me spelen. Hij speelde niet zo zeer met mijn lichaam, maar vooral ook met mijn geest; Hij keek me aan, sprak tegen me, raakte mij aan op manieren die bij mij hele sterke oer-emoties losmaken, en al heel gauw raakte ik in subspace. Diep genoeg om niet meer te kunnen denken of praten, om geen ratio of beschaving meer te hebben, alleen nog maar instincten en gevoelens en emoties... zelfs als ik weer bij leek te komen was een woord, een blik, een zacht hapje of een rukje aan Zijn collar al genoeg om mij er weer diep in te storten. Zonder vastgebonden te worden, zonder pijn – alleen mijn Meester’s blik, woord, aanwezigheid. W/wij waren allebei diep geraakt over wat er gebeurde.
Die middag, naar aanleiding van die gebeurtenis, heeft mijn Meester mij mijn naam, aya, gegeven, als teken dat mijn geest en dus mijn lichaam werkelijk van Hem was, en ik Hem onvoorwaardelijk gehoorzaamde en vertrouwde. En W/we hebben mij samen geregistreerd als Zijn sub.
ik leer om te luisteren naar mijn instinct en dat op te volgen. ik leer om mijzelf, mijn werkelijke ik die ik nooit heb [durven of kunnen] accepteren, te accepteren en trots te zijn op wat ik ben. ik groei dagelijks en merk dat ik niet alleen bij mijn Lief en Meester ontwikkel, maar buiten, in mijn werk, in de wereld, sterker, zelfverzekerder en onafhankelijker word. Dat kan ik zijn, omdat ik een Meester heb die mijn kracht is, mij leidt, en aan wie ik mijn onvoorwaardelijke gehoorzaamheid en vertrouwen heb gegeven ... een Meester die mijn Vriend, mijn Begeleider, mijn Minnaar en mijn Partner is.
O/onze relatie begon en is gebaseerd op respect, liefde, vertrouwen en eerlijkheid. O/ons spel is intens, puur, respectvol, intiem en instinctief. W/we zijn nog maar kort bij elkaar, maar W/we zijn verbonden, en wat er verder ook zal gebeuren, Hij zal altijd mijn Meester blijven en ik altijd Zijn sub.
ik hou van Hem en geef Hem mijzelf, mijn overgave, mijn lichaam, mijn geest, mijn gehoorzaamheid en vertrouwen. Dat wil ik Hem geven.